در متون ادبیات فارسی و ادبیات دنیا ، تعابیر و اصطلاحات فراوان می توان یافت که نشان دهنده توجه ملل و اقوام مختلف به موضوع جمع گرایی و کارتیمی است. اگرچه در نقطه مقابل این مفاهیم نیز بسیار نوشته شده است، که حس و حال نویسنده را از لذت تنها بودن نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد در جوامعی که امروزه شاهد پیشرفت اجتماعی آنها هستیم بدون تعارف باید گفت نکته مهمی که آموخته اند این است که زندگی در اجتماع و کارتیمی، نیازمند توجه به دیگران از منظر احترام به آنها و کارتیمی ، از منظره رعایت حقوق دیگران و اعضای تیم؛ و از منظره عدم ایجاد مزاحمت و نگرانی برای ایشان و تیم می باشد. به تعبیر ساده تر باید اشاره نمودکه نمی توان در جامعه ای زندگی کرد و در تیمی عضو بود و رعایت قوانین تعریف شده، زبان مشترک و درک مشترک آنها و تیم را نداشت. بنابراین چاره ای نداریم جز اینکه به خاطر داشته باشیم کمک به دیگران همراهی با آرامش آنان، و با رعایت حق و حقوق دیگران برای ما نیز ساحل آرامش را به همراه خواهد آورد
