در مطالب قبلی ( طرح انضباط ترافیکی 5 و طرح انضباط ترافیکی 4) در باب ترافیک و انضباط ترافیکی گفتم . اما نکته ای که در این مجال کوتاه و مرور گذرا بر این موضوع می ماند که باید به آن اشاره کنم ” جرائم رانندگی ” است:
در مطالب قبلی ( طرح انضباط ترافیکی 5 و طرح انضباط ترافیکی 4 ) در باب ترافیک و انضباط ترافیکی گفتم . اما نکته ای که در این مجال کوتاه و مرور گذرا بر این موضوع می ماند که باید به آن اشاره کنم ” جرائم رانندگی ” است:
جریمه و تنبیه باید موجب بازدارندگی آتی و متنبه شدن فعلی گردند. یعنی آنکه فرد متخلف باید از کرده خود پشیمان و نادم گرددو از دست به تکرار آن تخلف نزند.
در چند کشور اروپایی و آسیایی که می شناسم می توانیم میزان جرائم را نسبت به درآمد افراد درصد گیری کنیم . بهتعبیر دیگر جریمه درصدی از درآمد افراد را شامل می شوند و تکرار آن موجب می گردد تا نحوه برخورد با متخلف تشدید شود .
اگر ۳۰۰۰-۶۰۰۰ یورو درآمد دارد باید ۵۰۰ یورو جریمه بپردازد اما در ایران ؟
از ۳۰۰-۶۰۰ هزار تومان درآمد نسبی و متصور میانگین جامعه حدود ۱۰-۲۰ هزار تومان جریمه که کمتر از ۶٪ می گردد.
همین .
در واقع می بینیم که نه تنها جریمه متنبه کننده و باز دارنده نیست بلکه در مواردی موجب وقیح شدن متخلفان می گردد یا در مواردی ارتکاب تخلف را به چشم تفریح و یا یم توانایی می بینند .
همچنین نگاه کنید به :
سلام استاد گرانقدر
من که “خطوط”ی نمیبینم . شما میبینید؟
شاید آن رانندگان عزیز هم نمیبینند.